ดร. เล็คเตอร์ (แอนโทนี่ ฮอปกินส์) เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ และ แคลริซ สตาร์ลิ่ง (โจดี้ ฟอสเตอร์) ใน “ความเงียบของลูกแกะ” ขณะนี้กําลังสตรีมบน:รับพลังมาจาก จัสท์วอทช์
Great Movieความแตกต่างพื้นฐานระหว่าง “ความเงียบของลูกแกะ” และผลสืบเนื่องของ “ฮันนิบาล” คืออดีตนั้นน่ากลัวมีส่วนร่วมและรบกวนในขณะที่หลังเป็นเพียงการรบกวน มันง่ายพอที่จะสร้างการแสดง geek ถ้าคุณเริ่มต้นด้วยมนุษย์กินคน ความลับของ “ความเงียบ” คือมันไม่ได้เริ่มต้นด้วยมนุษย์กินคน — มันมาถึงเขาผ่านสายตาและจิตใจของหญิงสาว “ความเงียบของลูกแกะ” เป็นเรื่องราวของ Clarice Starling ผู้ฝึกงานเอฟบีไอที่รับบทโดย Jodie Foster และเรื่องราวจะตามมาโดยไม่หยุดชะงักอย่างมาก ดร. ฮันนิบาลเลคเตอร์ซุ่มซ่อนหัวใจของเรื่องราวการแสดงตนที่ร้ายกาจ แต่น่าพอใจอย่างใด — น่าพอใจเพราะเขาชอบ Clarice และช่วยเธอ แต่เลคเตอร์ ที่รับบทโดย แอนโทนี่ ฮอปกินส์ เป็นงานแสดงและคลาริซอยู่ในวงแหวนกลาง
ความนิยมของภาพยนตร์ของ Jonathan Demme มีแนวโน้มที่จะอยู่ได้นานตราบเท่าที่มีตลาด
ที่กลัว เช่นเดียวกับ “Nosferatu” “Psycho” และ “Halloween” มันแสดงให้เห็นว่าภาพยนตร์ระทึกขวัญที่ดีที่สุดไม่แก่ลง ความกลัวเป็นอารมณ์สากลและเป็นอารมณ์อมตะ แต่ “ความเงียบของลูกแกะ” ไม่ได้เป็นเพียงการแสดงที่น่าตื่นเต้น นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวละครที่น่าจดจําที่สุดสองตัวในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ Clarice Starling และ Hannibal Lecter และความสัมพันธ์ที่แปลกประหลาดและตึงเครียดของพวกเขา (“ผู้คนจะบอกว่าเรากําลังมีความรัก” Lecter cackles)
พวกเขาแบ่งปันมาก ทั้งสองถูกขับไล่โดยโลกที่พวกเขาต้องการที่จะอาศัยอยู่ใน — เลคเตอร์โดยเผ่าพันธุ์มนุษย์เพราะเขาเป็นฆาตกรต่อเนื่องและมนุษย์กินคนและ Clarice โดยอาชีพการบังคับใช้กฎหมายเพราะเธอเป็นผู้หญิง ทั้งสองรู้สึกไร้อํานาจ — Lecter เพราะเขาถูกขังอยู่ในคุกรักษาความปลอดภัยสูงสุด (และผูกพันและปิดปากเหมือนคิงคองเมื่อเขาถูกย้าย) และ Clarice เพราะเธอถูกล้อมรอบด้วยคนที่หอคอยเหนือเธอและลูบไล้เธอด้วยตาของพวกเขา ทั้งสองใช้พลังของการโน้มน้าวใจของพวกเขาที่จะหลบหนีจากกับดักของพวกเขา — เลคเตอร์สามารถที่จะกําจัดตัวเองของศัตรูพืชในห้องขังถัดไปโดยการพูดคุยกับเขาสําลักบนลิ้นของเขาเองและ Clarice สามารถที่จะโน้มน้าวเล็คเตอร์ที่จะช่วยให้เธอในการค้นหาฆาตกรต่อเนื่องชื่อบัฟฟาโลบิล และทั้งคู่มีบาดแผลในวัยเด็กคล้ายๆกัน เล็คเตอร์รู้สึกซาบซึ้งเมื่อรู้ว่าคลาริซสูญเสียพ่อแม่ของเธอไปตั้งแต่อายุยังน้อยถูกส่งไปยังญาติเป็นหลักเด็กกําพร้าที่ไม่รัก และเลคเตอร์เองก็ตกเป็นเหยื่อของการทารุณกรรมเด็ก (ในเพลงคําบรรยายดีวีดีเดมม์บอกว่าเขาเสียใจที่ไม่ได้ขีดเส้นใต้เรื่องนี้อีก)
ชุดรูปแบบแบบขนานเหล่านี้สะท้อนจากรูปแบบในกลยุทธ์การมองเห็น โปรดทราบว่าทั้งเล็คเตอร์ในห้องขังของเขาและบัฟฟาโลบิลในห้องใต้ดินของเขามาถึงโดยสตาร์ลิ่งหลังจากลงบันไดหลายเที่ยวบินและผ่านประตูหลายบาน พวกเขาอาศัยอยู่ในโลกใต้พิภพ โปรดทราบว่าภาพยนตร์มักจะมองไปที่ Clarice: กล้องมุมมองจะเข้ามาแทนที่ผู้ชายที่ตรวจสอบในชีวิตของเธอและเมื่อเธอเข้าไปในพื้นที่อันตรายมันก็กําลังรอเธออยู่แทนที่จะติดตามเธอ สังเกตการใช้งานที่สอดคล้องกันของสีแดงสีขาวและสีฟ้า: ไม่เพียง แต่ในฉากเอฟบีไอ แต่ยังอยู่ในธงที่ปกคลุมรถในโรงเก็บของธงอื่น ๆ ในถ้ําของบิลและแม้แต่เค้กสําเร็จการศึกษาในตอนท้าย (ที่นกอินทรีสหรัฐในน้ําค้างแข็งเป็นเครื่องเตือนใจที่น่าสยดสยองของวิธีที่เล็คเตอร์ตรึงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกระจายนกอินทรีกับผนังกรงของเขา)
ซาวด์แทร็กของภาพยนตร์ยังมีธีมตลอดทาง มีการหายใจออกและถอนหายใจในหลายจุด
เช่นเมื่อรังไหมของมอดยิปซีถูกพรากไปจากลําคอของเหยื่อรายแรกของบิล หายใจหนักมาก มีเสียงกึกก้องใต้ทะเลและเสียงร้องและเสียงครวญครางที่ไกลออกไปเกือบจะต่ําเกินไปที่จะได้ยินในจุดวิกฤติ มีเสียงของเครื่องตรวจหัวใจ เพลงไว้อาลัยของโฮเวิร์ด ชอร์เป็นเสียงงานศพ เมื่อซาวด์แทร็กต้องการสร้างความหวาดกลัวเช่นเดียวกับเมื่อ Clarice อยู่ในห้องใต้ดินของบิลมันผสมความหวาดกลัวของเธอกับเสียงหายใจหนักของบิลและเสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่เป็นเชลย – จากนั้นเพิ่มเห่าที่บ้าคลั่งของสุนัขซึ่งทางจิตวิทยาทํางานในระดับที่ลึกกว่าสิ่งอื่นใด จากนั้นก็เพิ่มแว่นตาสีเขียวเหล่านั้นเพื่อให้เขาสามารถมองเห็นเธอในที่มืด
Jodie Foster และ Anthony Hopkins ได้รับรางวัลออสการ์สาขานักแสดงและนักแสดงนําหญิงยอดเยี่ยม (ภาพยนตร์ยังได้รับรางวัลภาพที่ดีที่สุดสําหรับทิศทางของ Demme และบทภาพยนตร์ของ Ted Talley และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลสําหรับการตัดต่อและเสียง) เป็นที่น่าสังเกตว่าสถาบันการศึกษาจะจําได้ปล่อยให้ออกเดี่ยวภาพยนตร์ที่ออกฉาย 13 เดือนก่อนออสการ์คาสต์ มันมักจะลงคะแนนสําหรับภาพยนตร์ที่ยังคงอยู่ในโรงภาพยนตร์หรือใหม่ในวิดีโอ แต่ “ความเงียบ” เป็นที่ชัดเจนมากชนิดหนึ่งที่ไม่สามารถเพิกเฉยได้
การแสดงของ Hopkins มีเวลาหน้าจอน้อยกว่าของ Foster มาก แต่สร้างความประทับใจให้กับผู้ชมที่ลบไม่ออก “ทางเข้า” ของเขาน่าจดจํา หลังจากที่ Clarice ลงบันไดเหล่านั้นและผ่านประตูและประตูเหล่านั้น (ซึ่งรับสารภาพทั้งหมด) กล้องจะแสดง POV ของเธอขณะที่เธอเห็น Lecter ในห้องขังของเขาเป็นครั้งแรก เขาเป็นเช่นนั้น . . . ยังคง ยืนตั้งตรงที่ความสนใจที่ผ่อนคลายในชุดกระโดดคุกของเขาเขาดูเหมือนหุ่นขี้ผึ้งของตัวเอง ในการเยี่ยมชมครั้งต่อไปของเธอเขาตั้งตรงแล้วหดตัวเล็กน้อยมากแล้วเปิดปากของเขาและอย่างน้อยฉันก็ถูกทําให้คิดถึงงูเห่า วิธีการของเขาในบุคลิกภาพของเล็คเตอร์ (Hopkins กล่าวว่าในการติดตามความเห็นของเขา) ได้รับแรงบันดาลใจจาก HAL 9000 ใน “2001”: เขาเป็นเครื่องที่ไม่แยแส, ยอดเยี่ยม, ยอดเยี่ยมที่ตรรกะ, ขาดอารมณ์.
คลาริซของฟอสเตอร์ไม่ได้เป็นเพียงเด็กกําพร้า แต่เป็นสาวแบ็กวูดที่ด้อยโอกาสซึ่งทํางานอย่างหนักเพื่อให้ได้มาซึ่งเธอและมีความมั่นใจในตนเองน้อยกว่าที่เธอแกล้งทํา เมื่อสังเกตเห็นยาทาเล็บของเหยื่อรายหนึ่งของบิลส์เธอเดาว่าเด็กผู้หญิงคนนี้มาจาก “เมือง” คําที่ใช้โดยคนที่ไม่ใช่เท่านั้น ช่วงเวลาที่กล้าหาญ เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
